Serap Can

  • 37 jaar
  • getrouwd
  • 2 dochters
  • Blogster I auteur I podcastmaker
  • Columniste voor het weekendmagazine van HBVL, Nieuwdblad en Gazet van Antwerpen: Billie
  • Ambassadrice voor het Limburgs Kankerfonds

Ik geef je graag een kijk in mijn hart door openhartig te schrijven over wat er allemaal gebeurt nadat het slechtnieuwsgesprek je leven binnendringt. Dat doe ik via mijn blogs, mijn boek, mijn podcasts en vanaf 11 januari via mijn wekelijkse columns in de Billie!

Over mij

Hallo daar en welkom

Drie keer kanker

Ik ben Serap Can en ik kan je vertellen hoe het is om als jonge mama drie keer kanker te hebben in drie jaar tijd. Ja, je hoort het goed: drie keer! Eind 2021 werd ik voor het eerst met kanker geconfronteerd, net na de geboorte van onze jongste dochter Elina. Toen kwam baarmoederhalskanker aan het licht nadat ik wat complicaties ondervond bij de bevalling. De dokters waren net op tijd of het was misschien te laat geweest.

“Hij schoof een stoel naast mijn bed en nog voor hij iets zei, wist ik het al: kwaadaardige tumor. Stadium 3. Te groot om te opereren. Als we langer hadden gewacht, zat ik in stadium 4. In die zin heeft Elina mijn leven gered. Ze is mijn beschermengel geweest.” 

Na een korte periode van remissie, kwam in april 2023 een tumor in mijn linkerlong bovendrijven. Met een operatie verdween ook die tumor uit mijn lijf. Ik genoot een tijdje van mijn herstelde lichaam en schreef zelfs een boek over wat kanker allemaal met een mens doet. 'Een kijk in mijn hart' werd geboren en het was een succes: de ene boeklezing volgde de andere en signeren deed ik met alle plezier. 

“Ik voelde me fysiek zo sterk, had geen enkele klacht. En dan ineens: opnieuw kanker. Nu in m’n long”

16 oktober 2024, na een standaard controle, las ik uit goede gewoonte het verslag nog vóór de doktersafspraak en zag ik het woord 'longmetastasen'. Ik viel bijna van mijn stoel. Opnieuw kanker? En nu zit het in beide longen. Ik zei niets tegen mijn man, pas toen we aankwamen in het ziekenhuis, heb ik het hem verteld. Ik wilde niet dat hij de schok bij de dokter zou krijgen, maar alsnog was hij helemaal van de kaart. Wij allebei.

"Het is precies alsof ik een soort undercover-kanker heb, want weer voelde ik fysiek helemaal niets."

Een kijk in mijn hart

Na de diagnoses begon ik mijn gevoelens van me af te schrijven, om te verwerken en te vergeten. Ik schreef vooral voor mezelf, want ik pende de woorden neer die ik niet altijd durfde uit te spreken. Achteraf voelde ik steeds een opluchting, het werd mijn persoonlijke therapie. Ik dook in de notities van mijn gsm en typte tot mijn duimen zeer deden.

Nadat ik mijn schrijfdrang eindelijk gestild kreeg, was ik klaar om alles te delen. Ik startte eerst met een wekelijkse blog die al snel door velen werd gelezen. Vervolgens leidden die teksten tot mijn boek, dat de verschillende lagen van mijn hart weerspiegelt. Nu blog ik weer, want dat heb ik nodig om mezelf erdoorheen te halen. Momenteel word ik behandeld met wekelijkse chemo en driewekelijkse doelgerichte therapie en dit voor een lange periode. 

Ik blijf delen voor mijn lotgenoten, de naasten en alle anderen, want kanker raakt iedereen. Gevoel per gevoel geef ik je een kijk in mijn hart zodat ik kan helen en jou misschien ook troost kan bieden, van hart tot hart, de gebroken en de bloeiende kant.

Hartverwarmende knuffels

Serap Can

 

Ik ben ook actief op Instagram waar ik een inkijk geef in mijn leven met of na kanker. Ik deel korte teksten over mijn gevoel, die ik dan vervolgens volledig post op mijn blog. Zo heb je een mooi overzicht.

Dit voor de mensen die net dat tikkeltje meer nodig hebben en zich helemaal willen verliezen in de emoties die we misschien wel delen. Want in die gedeelde emoties vinden we elkaar en is er verbinding.

LEES HIER MIJN VERHAAL