Het verdict van de dokter geeft haar drie keer op rij een uppercut. Ze wankelt,
want drie keer kanker in drie jaar is meer dan een mens kan verdragen, zegt ze zelf.
Toch staat Serap Can (37) weer overeind. Elke week geeft ze hier een kijk in haar hart.
Verjaren midden in een kankertraject is als verjaren met een vervaldatum op je lichaam vastgehecht. Ze zijn alleen vergeten de datum in te vullen. Daarom voelt het ook als een verlenging van mijn leven. Ik hoop nog lang te mogen vieren, ook al blijft de k-ziekte steeds een onderdeel van mij. Dat extra kaarsje maakt me ontzettend dankbaar en blij. Tegelijkertijd voel ik stil verdriet, want de kanker is nooit weg te denken. Dat maakt me vastberaden om mezelf in de bloemetjes te zetten. Zo leg ik de nadruk op het leven en niet op de eventuele dood.
Velen zien het als ouder worden en maken zich zorgen over de eerste rimpel of het eerste grijze haar, maar ik zie het als een overwinning - weer een jaar erbij, weer een mijlpaal. Een dag die in teken zou moeten staan van vreugde, is ook wel een moment van pijnlijk besef: ik ben hier nog, maar ik ben wéér ziek. Vier jaar geleden werd de ongedwongenheid van mijn jonge leven me ontnomen. Nu is het elk jaar spannend: mag ik nog een extra kaarsje uitblazen? Het is een moment om terug te blikken op het afgelopen jaar en vooruit te kijken naar wat nog komen mag. Ik vierde mijn verjaardag altijd al graag, maar nu nog meer. Elke extra dag is een reden om even stil te staan bij dit privilege, al nemen we het vaak te vanzelfsprekend.
25 maart is de dag waarop ik 38 jaar geleden voor het eerst het levenslicht zag én de dag dat mijn vader onverwachts met pensioen mocht. Hij werkte in de mijn en kampte met ademhalingsproblemen. De oplossing was vervroegd pensioen, terwijl hij een verlenging van zijn ziekteverlof wilde aanvragen. Daardoor zagen mijn ouders mij als hun 'gelukskind'. Toch voel ik me op gezondheidsvlak eerder een pechvogel die veel ellende met zich meesleept. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn naasten, want kanker raakt iedereen. Desondanks geniet ik bewust van alle momenten die veel te snel voorbijgaan. Ik koester de herinnering die overblijft en het gelukzalige gevoel dat erbij hoort. Geniet daarom van elke extra dag en al helemaal van jóuw verjaardag. Dat is jouw dag - laat die niet onopgemerkt passeren.
Lees de column (als abonnee), elke zaterdag, ook in het weekendmagazine Billie als bijlage in de volgende kranten:
Column nr. 10
- Het belang van Limburg: Een kijk in het hart van Serap Can: “Elk jaar is het spannend: mag ik nog een kaarsje uitblazen?” | HBVL
- Het Nieuwsblad: Een kijk in het hart van Serap Can: “Elk jaar is het spannend: mag ik nog een kaarsje uitblazen?” | Het Nieuwsblad
- Het gazet van Antwerpen: Een kijk in het hart van Serap Can: “Elk jaar is het spannend: mag ik nog een kaarsje uitblazen?” | GVA