Mijn gevoel nr. 40
"Zo, mama, ik stop je lekker in. Dan heb je het warm en morgen ben je vast beter." Zodra Emilya in de gaten heeft dat ik me slecht voel, ontpopt ze zich als een kleine mantelzorger. Een rol waar ze veel te jong voor is, maar die tegelijkertijd op het lijf geschreven is. Ze voert haar zorgtaken met zo'n natuurlijke vanzelfsprekendheid uit, dat ik bijna niets moet zeggen. "Verzorg ik je goed, mama?" vraagt ze regelmatig, omdat ze graag naar complimenten vist. Het is hartverwarmend om te zien wat mijn eigen dochter uit liefde voor me doet, én het is hartverscheurend dat ik haar in zo'n positie breng. Blij en verdrietig, tegelijk. Het perfecte duo dat me achtervolgt sinds het begin.
"Ik heb zo'n pijn aan mijn darmen. Dat had ik de vorige keer ook, en ik vreesde er nu opnieuw voor." Chemo tast het slijmvlies van de darmen aan, waardoor alles anders verloopt dan je gewend bent. Het is een nevenwerking waar vrijwel elke kankerpatiënt mee te maken krijgt, maar waar bijna niemand openlijk over praat. Want ja, het is kak! Dit ongemak, gecombineerd met het nieuws dat ik lage witte bloedcellen heb, komt aan als een mokerslag. Ik voel me instant somber, bijna gedeprimeerd. Als je bloedwaarden niet goed zijn, mag je namelijk chemo op je buik schrijven. Zelfs als je, zoals ik, je prima voelt. Chemo #7 kan ik deze week dus niet afvinken van mijn lijst.
Ik wist dat deze dag zou komen, maar zo snel had ik het niet verwacht. Ik dacht dat mijn lichaam me zou waarschuwen als het zover was. En ik verwachtte dat dit pas tegen het einde zou gebeuren. Daarbij ging ik ervan uit dat ik me zó zwak zou voelen, dat een pauzeweek onvermijdelijk zou lijken. Maar opnieuw vertelt mijn lichaam mij niets, en het vertrouwen in mezelf brokkelt verder af. Ik baal er echt van en voel mij nu zo doelloos. Het klinkt misschien vreemd, maar ik wil zó graag chemo. Dan weet ik tenminste dat ik iets aan het doen ben tijdens deze machteloze situatie.
"Morgen zal je je beter voelen, mama." met die woorden val ik in slaap wetend dat ze gelijk heeft. Want morgen is een nieuwe én de laatste dag van het jaar. Vanaf overmorgen start een nieuwe kans en gaat mijn behandeling gewoon verder.
❤️2025🍀
Een kijk in mijn hart - Serap Can
30 december 2024.