22. Alles goed?

22. Alles goed?

Mijn gevoel nr. 22

Random: ‘Alles goed?’
Velen: ‘Ja prima, ca va, zijn gangetje, oh wat moe, druk druk druk.´
Ik: ´Een emotionele wrak.´

Tijdens de behandeling had ik vaak moeite met die vraag. Als alles goed gaat, dan is dat redelijk makkelijk te beantwoorden, maar als de kanker je nog helemaal in zijn grip heeft, dan weet je niet waar te beginnen. Het is een vraag waar ik vroeger niet veel bij stilstond, maar nu denk ik soms: ‘Waarom stellen we die vraag en wat antwoord je als je in de shit zit?’ Soms zei ik dat het heel goed met me ging, wat onrealistisch was. Een andere keer zei ik dat het rotslecht was, wat ook een einde aan de conversatie bracht.

Velen waren op de hoogte van mijn kankerverhaal en hoe moeilijk ik het had, dus wat kon ik antwoorden? Ik ben ook niet altijd in staat om m’n hart te luchten tussen de soep en de patatten. Wat is trouwens de intentie? Is het omdat je een update wilt horen over mijn toestand of wil je een luisterend oor bieden? Dan kan je misschien beter eerst aanvoelen of ik er op dit moment wel nood aan heb, anders bezorg je me misschien onnodig stress.

Doe ik een masker op en zeg heel opgewekt: ‘Goed, goed en met jou?’ Of ben ik eerlijk en duw ik de sfeer in een donkere hoek? Beide scenario’s leiden naar nergens en maken een akward moment nog onaangenamer. Dat is ook de reden dat ik indertijd soms zelfs niet buiten kwam of bewust mensen ontweek.

Vragen mensen jou ook steeds hoe het met je gaat, soms zelfs met een meelevende blik? Dan heb je er op een gegeven moment toch ook schoon genoeg van? Constant vragen hoe het met een zieke persoon gaat, is hem ook voortdurend confronteren met zijn realiteit. Ik wil soms ook gewoon leuke dingen doen zonder altijd met kanker geassocieerd te worden. Ik ben ook maar een mens die toevallig iets verschrikkelijks meegemaakt heeft. Bovendien, wie zegt dat ik altijd weet hoe het met me gaat? Als ik er zelf over begin, dan kan je erop inpikken want dat betekent dat de nood op het hoogst is en dat jij de redding bent.

Ik begrijp natuurlijk ook wel dat dit geen evidente situatie is, dat je niet altijd weet wat te vragen en dat wij ook niet altijd weten wat te antwoorden. Dus dit is een boodschap voor jou als voor mij. Laten we een echte conversatie voeren in plaats van allesomvattende, simpele vragen te stellen waarvan het antwoord altijd vaag zal blijven.

Random: ‘Alles goed?’
Ik: ‘Het is goed genoeg.’

Serap Can – geschreven op 20 juni 2023.

Terug naar blog

Reactie plaatsen

Let op: opmerkingen moeten worden goedgekeurd voordat ze worden gepubliceerd.